Gezien worden

Voor het tv-programma MAX Maakt Mogelijk, waarin het werk van de gelijknamige stichting wordt getoond, bezoekt Jan Slagter vele ouderen in Oost-Europa die in extreem slechte omstandigheden leven. Menigmaal hebben deze mensen niemand. Geen partner of kinderen die ze helpt. Geen sociale dienst of instantie die ze ondersteunt. Geen huisarts of thuiszorg die aan de bel kan trekken als het niet goed lijkt te gaan. En geen of nauwelijks inkomen uit pensioen. Maar één ding hebben deze ouderen wel. En dat is dat ze op een of andere manier zichtbaar zijn. Ze worden bijvoorbeeld opgemerkt door buurtgenoten, opmerkzame stichting- of gemeentemedewerkers. En daarom kan voor deze ouderen, dankzij donaties van de kijker, een project worden opgezet.

Van huisjes renoveren, thuiszorg, tafeltje-dekje, gaarkeukens, verzorgingshuizen en gezondheidscentra in bijvoorbeeld Moldavië, Roemenië, Albanië en Kosovo tot pensioentjes uitkeren in Indonesië. MAX Maakt Mogelijk maakt daarin geen onderscheid in afkomst of religie en kijkt alleen naar inkomen en basisbehoeften als bed, bad en brood.
Ondanks de vele projecten zijn er nog altijd ouderen die buiten de boot vallen, omdat niemand van hun bestaan af weet. Ze hebben zelf geen contact met de buitenwereld omdat ze daar bijvoorbeeld fysiek niet toe in staat zijn.

Laten we deze ouderen nooit vergeten

Jan Slagter: ‘’Ik zou zo graag deze individuele ‘gevallen’ direct helpen, maar ook wij kunnen dat niet zomaar doen. Mensen die doneren aan bijvoorbeeld de vergeten Indische Nederlanders in Bandung of aan de gaarkeuken in Moldavië geven geld specifiek voor dat project en de ouderen daar. Dat noemen wij geoormerkte donaties en wij kunnen geen aanspraak maken op die ontvangen donaties en bestemmen  voor dit soort ellendige individuele situaties. Heel graag vraag ik u andere ouderen in acute nood te helpen. Voor ieder van deze ouderen is onze hulp ingeroepen maar zonder uw steun kunnen wij deze niet bieden. Helpt u daarom deze ouderen aan wie niemand denkt!’’